qocaman
Смотреть что такое "qocaman" в других словарях:
qocaman — sif. 1. Yaşlı, çox yaşayıb yaratmış, təcrübə qazanmış; uzunmüddətli xidmət və fəaliyyətinə görə hamının hörmətini qazanmış; əməkdar. Qocaman alim. Qocaman ədib. Qocaman artist. – Qoca ayrı, qocaman ayrı. (Ata. sözü). Qocaman sənət xadimini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerli-yataqlı — z. 1. Geniş, ətraflı, hərtərəfli, təfsilatı ilə. Ballının yerli yataqlı danışığı, köhnə kənd evlərini təsvir etməsi Budağı uzun müddət dərin fikirlərə qərq edirdi. Ə. Vəl.. 2. Çox böyük, yekə, qocaman. <Qaçaqlar> yerli yataqlı, şax budaqlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həppilim — (Salyan) qocaman, pirani. – Qonşımızza bir həppilim kişi var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəsim — ə. gövdəli, vücudlu; iri, yekə; qocaman … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qədimi — ə. 1) qədimdən qalma; 2) qocaman … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənumənd — f. 1) vücudlu, cüssəli, enlikürək; 2) qocaman … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
abidə — is. <ər.> 1. Tarixi əhəmiyyəti olan bir hadisəyə və ya tarixi bir şəxsə xatirə olaraq qoyulan nişangah, heykəl və s. İndi Nizaminin qəbri üstündə 17 metr hündürlüyündə bir abidə yüksəlməkdədir. 2. Qədim dövrlərə aid mədəniyyət əsəri.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azman — sif. Çox böyük, çox iri, çox yekə, əzəmətli, heybətli. Azman tikinti. Azman binalar. Azman qayalar. – Saçı saqqalı ağarmış qocaman buruq ustalarının belə azman yanğın gördükləri yadlarına gəlmir. . Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş-başa — z. Bir yerdə, yan yana, bir birinə sıxılaraq. Baş başa durmaq – bax baş başa vermək 3 və 4 cü mənalarda. Baş başa gəlmək – üz üzə gəlmək, rastlaşmaq. Usta yarı yol getməmişdi, bir ayrı kişi ilə baş başa verib toqquşdular və ikisi də üzlərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağ — 1. is. 1. Yerin hündür, dik, yamaclı və zirvəli hissəsi. Qafqaz dağları. – Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr. (Ata. sözü). Adətən ətəyi, yamacları və zirvəsi nisbətən aydın görünən hər hansı bir yüksəkliyə dağ deyilir. «Ümumi fiziki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilləndirmək — icb. 1. Dillənməyə, danışmağa, söyləməyə məcbur etmək. Dərdliyə söz deməyin; Dərd onu dilləndirər. (Bayatı). <Əntiqəni> dindirib dilləndirmək mümkün olmurdu. M. C.. 2. məc. Çalmaq, səsləndirmək; səs çıxarmağa məcbur etmək, dilə gətirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
